Ne zaman yarandım ki insanoğluna..
Hep yakınımdan yedim en sert darbeleri..
Kimine dost dedim..
Kimine canım..
Kimine arkadaşım..
Açtım kalbimi kapımla birlikte..
Bastım bağrıma en içten samimiyetimle..
Paylaştım güzellikleri..
Üzgünlükleri..
Paramı.. ekmeğimi..
Hep verdim karşılık beklemeden öylesine..
Yüreğimden kopup gelen sevgiydi çağıl çağıl..
İnsaniyetti vicdanım merhametim..
Yaptığım iyiliklerim..
Benim mutluluk reçetem ..
Beslenme şeklim..
Yine darbe..
Vurgun yedim yine..
Hırpalandım..
Ağlatıldım..
Güzin AVCI
19.Kasım.2014
Doha-qATAr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder