DOKTORlarımıza..

Hep sordum kendime her gün batımında her yaz da..
Yürürken sahilde uçuşurken saçlarım rüzgarlarda..
Yeğenim Selin, arkadaşları, hocaları, yakınlarım gelirdi aklıma..
Derdim..” bu AŞK başka bambaşka,olunmasa kara sevda,çalışılmaz o ortamda..”..!
Gençlik yıllarınız geçti gece gündüz ders çalışmakla..
Kolay değil TIP okumak, güneş yüzü görmeden koşturdunuz o sınavdan o sınava..
Zorlu 6 yıldan sonra, TUS sınavıyla merhaba dediniz uzmanlığa..
Şahit oldum nöbet günleri 36 saat uykusuz kalışınıza..
İyilik yapmak, yardım etmek,hastayı  yaşatmak için tüm gücünüzle çabalayışınıza..
Ne kadar yorulsanız da,uykusuz kalsanız da, bunalsanız da..
En büyük mutluluğunuzdur  canla başla hastayı kurtarıp bağlamak yeniden hayata..
Ölümle çizgi arasında, ölümün tam ortasında..
Ölüme yakın hissederken kendini hasta..
Eserken ruhunda kasırga,umutsuz,korku dolu anında..
Bizlerin yokluğunda SİZLER varsınız yanlarında..
İçten sıcacık bir ses tonuyla,tatlı bir temasla dokunursunuz ya hastaya..
Tüm zor şartlara yorgunluğa rağmen gülümsüyorsunuz ya..
Parlayan gözlerle insanın yüreğine su serpiyorsunuz ya..
Sevgiyle onurla bakıyorsunuz ya kurtardığınız o cana..
Gözümüze kum kaçsa,minicik bir kıymık batsa..
Soluğu yanınızda alıyoruz ya..
TEŞEKKÜRLER beyaz gömlekli meleklerimize ve sağlık çalışanlarımıza....
SİZİ SEVİYORUZ..❤️
Güvendeyiz varlığınızla...
Sayenizde çıkacağız bu kötü karanlık günlerden pırıl pırıl aydınlığa..
Canımız sizlere emanet..
İyi ki ..iyi ki varsınız hayatımızda..
ŞİFA dağıtan o kutsal elleriniz dert görmesin..
Rabbim sizi her türlü kötülüklerden hastalıklardan esirgesin..
Kalın sağlıkla..
Güzin Avcı
3.Nisan.2020
Ankara