18 Şubat 2009 Çarşamba

Sevgili arkadasim...Neyyire'me...

Can dostum,

Seni ilk kez.... bu guzel, bu ozel, bu anlamli gun de tanidim...Otel Movembic de......saat 8.00 civarinda, "Sevgililer gunu" ozel aksam yemeginde...ellerimizde tabaklar karsi karsiya gelmistik hatirlarsan...Gorur gormez seni, tatli bir ruzgar esmisti icimde..."bu guzel hatun kesin TURK, bir yerden taniyorum ama nereden?" demistim kendi kendime....ve ilk " merhaba" diyen de ben olmustum...Ankara'dan gelmisti bu hos, bakimli,guzel bayan....devletin en iyi kademelerin de gorev yapmis, saygin bir mimardi....tanistik,sohbet ettik ...iyi ki de tanismisiz..Yuce Rabbim biliyor, guzel kalpleri, bazen karsilastiriyor iste boyle tesadufen de olsa.
Nereden nereye..Ankara nerede? Doha nerede? Gurbet ellerde...Gorur gormez sevmistim seni...Ayak ustu o birkac dakikalik surede sanki seni yillardir taniyormus gibi hissettim kendimi..izledim uzaktan yemek boyunca... ...sevgili esin Dogan beyle masadaki tatli sohbetini,gulumseyisini,zarif ve kibar oturusunu.Tam not almistin benden. Yillarin egitmeniyim ne de olsa....tanirim insanlari bir goruste..bir de Allah vergisi..gucludur sezgilerim...gucludur 6.ci hissim.."icinin guzelligi disina vurmus,asil,gorgulu,bilgili,hos bir Turk kadini, bir hanimefendi " izlenimi birakmistin ben de.
Evime ilk gelisin de,ilk ziyaretin de hic yanilmadigimi anlamistim....evet...Farkliydin..ayri bir asillik vardi ustunde.Seviyeli sohbet edisin, yerinde konusmalarin...gercek bir Cumhuriyet,Ataturk kadini olman beni daha da mutlu etmisti.Gurbet elde boylesi guzel bir insanla dost olmak onore etmisti beni.
Daha sonra ki gunler ruya gibiydi..hic bir gun kopmadik birbirimizden,her firsatta biraraya geldik sevincle....Neseyle,sevgiyle gecti gunlerimiz....Zamanin nasil da akip gectigini anlamiyordum inan ki seninle beraberken..Dolu dolu yasadik her animizi, paylastik. herseyimizi...yuregimi actim sana zaman zaman...anlattim sana yasanan olaylari, kendiyle barisik olmayanlari......Dogan beyin hakkini da yemeyelim bu arada.....az cekmedi kahrimizi, getirip goturmekten de hic bikmadi.
Sahil kenarinda,denizin ortasinda,nostaljik isiklar altinda yenilen o aksam yemegi dostlugumuzun demir halatlarla baglandigi, unutulmaz bir geceydi.Canim benim, guzel dostum,guzel arkadasim,
Ankara'da annenle,ailenle,sevgili biricik kizin Serra ile tanistiktan sonra mutlulugum inan ki ikiye katlandi.Anneler aynadir bana gore.Her zaman derim aile...aile.. cok cok onemli diye.Guzel bir ailenin,guzel bir cocugusun..Yillar seni hic simartmamis,tam tersi olgunlastirmis.Mimarim diye burnun bir karis havada dolasip,ne oldum delisi olmamissin..ayagini yere saglam basmis,saglam kisilikli,saglam karakterli,ustun vasiflarla donanimlisin...herseyden once saygin,gorgulu bir insansin Neyyire'm..sevgili esin, degil MNG genel muduru, T.C basbakani da olsa sen degismezsin ..hep oyle kal .
Umman'a kesin gidiyoruz dedigin gun dunyam yikilmisti..Senin gibi gercek bir dostun gidisi yurekten uzdu beni...ama olsun diyorum..gonuller bir olsun yeter ki..baska bir ulke de,binlerce kilometre uzakta da olsan kalbim sizlerle..sizin mutlulugunuz benim mutlulugum.Her "alo" deyisin de ,,inan dagiliyor ustumdeki kara bulutlar,unutuyorum bir an da olsa...o billur sesinle.. ekonomik tsunamileri, secimleri, issizleri.
Neyyire-Dogan KOPRULU ailesini seviyorum..hem de cook seviyorum....Masallah
diyorum binlerce kez...Allah nazardan esirgesin sizleri..Yasam boyu hep mutlu olun insallah.
Su guzel gunde,sevgililer gununde, tum kalbimle diliyorum..
"Birlikte yaslanin... el ele diz dize,goz goze...!"
Hersey gonlunuzce olsun.
Yuzunuzden gulumseme,yureginizden sevgi eksik olmasin.
Kucak dolusu selamlar sevgiler,kocaman opuyorum.

Guzin AVCI
Doha-Katar
14.2.2009

Hiç yorum yok: