her ayrılığın sonu böyle olsa

Sessizce yaklastım..Kucakladım sevgiyle bastım bağrıma..Cocuksu bir sevincle heyacanla..Ne de cok ozlemisim dedim gülümseyerek kendime... Aylardır acmadım acamadım kara gözlü laptopumun kapagını... Buz gibiydi bedeni kollarımın arasında... Hüzünlü,dargın,kırgın,kızgındı sanki... Haklıydı...Bazen parladım günes gibi,bazen de kayboldum denizin derinliklerinde... Unuttum ne cok seyler paylastıgımı, gecenin sessizliginde yoldaslık yaptıgını... Yakın oldu sayesinde tum uzaklıklar, aydınlık oldu karanlıklar zaman zaman.... Umutsuz anımız bir dostun alosuyla donustu umuda... Hasret, özlem, tutku, aşk, sevgi, huzur,ilgi, sabır, beklenti..hepsi icten ice butunlesti akıp giden sevgi seli gibi yuregimizde... Vazgecilmez olmussun kara gozlum dedim sarıldım sefkatle.Fısıldadım usulca ; - " Her ayrılıgın sonu KAVUSMAK olsaydı, hayat ne tatlı olurdu degil mi"? dedim basarken tuslarına... Sevgiler herkese..mutluluk calsın kapınızı bu gece..! Güzin AVCI 16.12.2012 ANKARA