6 Aralık 2017 Çarşamba

cesarete bak hem de Kuveyt'te..

İçim sıkıldı giydim spor ayakkabımı hemen attım kendimi dışarı.
Her ne kadar da doktorum "yürüme senin ilacın yüzme" dese de bunaldım evde.
Dilimden düşmeyen türkümü açtım söyleye söyleye yürümeye başladım  Corniche'de.
Tatlı bir esinti yalıyordu adeta yüzümü. Kıpır kıpır oldu içim.
Kanatlarım olsa hazırdım uçmaya. Hava tertemizdi. Keyfim yerine geldi.
Benim özel videolarım vardır cep telefonumda kendi söylediğim açtım onu da.
Güzin'den bir demet türkü dinlemeye hazır mısınız? dedim ..ağaçlara kuşlara bulutlara.
        Öyle ağırım ki kendime
        Sen benden gittin gideli
        Tenim küsmüş tenime
        Sen benden gittin gideli
Ne güzelsin sen ey SAĞLIK..ey ÖZGÜRLÜK..yürüyorum bak gönlümce..
Şükrettim Yaradan'ıma minnetle teşekkür ettim binlerce..
Benim içmeme  gerek yok ben aşığım denizin mavisine sarhoşum doğaya güzelliklere..
Ne güzel de konsantre olmuştum türküme, çıkmış beynim Anadolu yaylalarına..
Yanımdan koşarak geçti biri. Durdu zınk diye.
.."Aaaa..siz Türk'sünüz ..hangi şehirdensiniz..?
Dedim..Ankara..
Bula bula koca Corniche'de beni mi buldun? dedim fısıltıyla.
Güzel bakımlı bir bayan 35-40 yaşlarında.
Temiz havada koşmaya bayılıyorum dedi kibarca.
Şöförüm bekliyor beklesin biraz muhabbet edelim mi oturalım şuraya da..?
Başladı anlatmaya.Sanırsınız hızlı tren.Hayatını anlattı bir çırpıda.
İzmirli.Çalışmıyor.Sevgilisiyle beraber yaşıyor.
Evlenin dedim gülümseyerek tam evlenme yaşındasınız .
Evlenemeyiz biz ..biz böyle çok  iyiyiz.
Saf köylü ben bilmem ki taşın nerden geleceğini.
Neden? dedim şaşkınlıkla.
32 dişini göstererek .." sevgilim evli, eşi de İstanbul'da ".
Güzelim hava gitti sanki buz gibi hava esti içimde.
Utandım..sersemledim tokat yemişcesine.
Ne pişkin insanlar var hayatta.
Hayatı karanlığın içinde, bir de koşuyor gün ışığında gibi sahilde.
Hayallerini umutlarını bırakmış ardında evli barklı adamla birlikte.
Sustum..söylenecek çok söz vardı bu edepsize amma..
Içimden bir ses boşver değmez  dedi nefes tüketmeye..
Kalktım aniden ayağa telefon gelmişcesine..
Çatılmış kaşlarım gerilmişim yay gibi, bye bye bile demeden..
Bir el işareti yaptım ben gidiyorum dercesine..
" isminiz ...cebiniz...görüşelim.."
Duymamazlıktan geldim.
Allah ıslah etsin seni.
Bir selamım bile yoktur verilecek senin gibilere..

Güzin AVCI
6.Aralık.2017
Kuveyt






Hiç yorum yok: