uyandım şafakla..

Derin düşünmekten yoruldu beynim şu gurbet ellerde
Hüzün makamında çaldı yine tüm şarkılar beynimde ince ince
Yatak battı bana kalktım erkenden şafakta
Dedim ..ey insanlıktan nasibini almayanlar..
Hiç ölmeyecekmiş gibi burnundan soluyanlar hırsından çatlayanlar..
Şu fani dünyaya gelme şansımız yok bir daha
O halde bu kan bu gözyaşı bu savaşlar bu hırsızlıklar bu öfke bu kin niye?
Neden tazecik fidanlar mahkum ediliyor ölmeye?
Neden minicik çocuklar uğruyor tacize?
Neden bir kesim yatlar katlar uçaklar alırken
Para deryasında yüzerken banka hesabını bilmezken
Cenneti doya doya bu dünyada yaşarken..
insanlığa çağırıyorum ÇOĞU kalpsizi merhametsizi
Nasıl çözülür yüreğinizdeki katılık?
Nasıl erir buz tutmuş vicdanınız?
Nice öğrenciler bırakıyor okulunu yokluktan
Nice insanlar ölüyor ilaç alamamaktan
Niceleri beslenemiyor ölüyor açlıktan..
Zor şartlarda yaşıyor nice çocuklu aileler..
Sefiller sefil..
Kırmış bellerini kiralar
Hasret kalmış gözler gönüller gülmeye
Huzur yok memlekette
Huzur yok evlerde evliliklerde
Sıkıntı stres yokluk yok ediyor sevgileri
Düşman olmuş eşler çocuklar sevgililer ahali birbirine
Gençler öfkeli kızgın babaya anneye
Torpil bul beni de yerleştir bir işe diye kavga var çoğu evde
Almak istese de alamıyor halk gönlünden geçenleri
Allahınızı severseniz söyleyin kalp gülmezse gözler güler mi?
Sorsanız tepedekilere biz ne haldeyiz? diye
Güllük gülistanlık bir tablo çizilir önünüze pes dedirtircesine
Yazık ediyorsunuz gençlerimize çok yazık
Hak yiyorsunuz yapıyorsunuz akıllara durgunluk veren haksızlık
Kızıyorum milyon dolarlardan söz edildikçe
Haketmeyenler iyi yerlere yerleştirildikçe
Uykum kaçıyor titriyor yüreğim
Bu kadar zengin olanlar  haksız Kazanç elde edenler..
Yardım etseniz ya yoksullara bir lokmaya muhtaçlara
Hayat paylaşınca güzeldir oysa
Sizlerin bir akşam yemeği parasıyla
Bir öğrenci bir ay geçinir güle oynaya
İyi ki var dediğimiz güzel insanlar yok artık günümüzde
BABAM gibi insanlar gelmez artık bir daha bu dünyaya
Affet babam.. Benim etim ne budum ne?
Maddi yardım edemesem de..
Ayakta tutuyorum umut veriyorum tatlı dilimle..

Güzin AVCI
5.Aralık.2017
Kuveyt