kendimden bile..

Beni terkeden ruhumu ararcasına
Bakakalırım gidişine ardından..
Asılı kalır havada cevapsız sorularım
Kederli düşüncelerim çıkar seninle birlikte seyahate
Umutlarım teslim olur bir bir gece karanlığına
Sert rüzgarlar eser içimi üşütürcesine...
Başım kaybolur omuzlarım arasında
Gülümsemeye korkar dudaklarım
Kulağımda çınlar eski şarkılar buruk hüzünlü
Sokakları değil seni özlerim...
Baktıkça uzaklara dalgalar getirir silüetini
Suskun yüreğim isyanlarda, kaybolurken güneş bulutların ardında
Haykırmak isterim tüm gücümle
--Yagmur kokulum nerdesin.. ?
--Gönül gözüyle sevdiğim yar kiminlesin.. ?
Yorulsam da, yüküm ağır da olsa, taşımasa da bacaklarım
Dallara veda eden sarı yapraklar gibi sürünsem de yerlerde
Derin kuytularda kaybolsam da ölümüne gurbetlerde
Beslensem de gözyaşlarımla
Olmasa da gecem gündüzüm
Karışsa da sevdam hüzünlere
Yağmurlar yağsa da üstüme HASRET diye
Canımı yaksa da herşey her canlı
İçimi açıp da bir baksan yağmur kokulum
Bir tek SEN varsın orda
Geçerim uğruna dünyadan
Geçerim kendimden bile...!

Güzin Avcı
4.Kasım.2013
Doha-Katar