16 Ekim 2015 Cuma

geçmiş günlere yolculuk yaptım bu gece..

PENCERE
Doha'da ...saat 7.30....Karsida ..mas mavi deniz sisten kaybolmus. Gokyuzu ile yer birlesmis gibi sanki...tek renk hakim...yer gok...heryer gri.
Her gun parlayan gunesten eser yok...Yerini dort gozle, ozlemle beklenen yagmura birakmis.Sakir sakir yagiyor yagmur.Yagmura hasret Doha bayram yapiyor.Agaclar bile bir baska gulumsuyor, degdikce dallari birbirine..asfalttan sel gibi,kivrila kivrila akip giden su mutluluktan dansediyor sanki dort kose...topragin sevincini paylastim doya doya gonlumce..
Actim pencereyi...uzattim ellerimi... tenime degen,dusen her damlayi, kucakladim bir cocuk heyecaniyla...hasret kalmisim mis gibi bir havaya...ohh...cektim derince icime..El salladim sevgili esime,giderken santiyeye...Kizdim da icimden atesten bir ofkeyle...Baska gunler torbaya girmis gibi, boylesi bir gun de karar verdi gitmeye...neyse de...gitsin gule gule....sag salim donsun evimize.
Tutarken cerceveyi...gozlemlerken cevreyi...piril piril yikanmis birbirinden luks arabalari, gorunce icinde neseyle, keyifle isine giden insanlari...Keyiflendim birden..icim acildi senin sayende guzel pencere...Gonlume ferahlik serptin, gozlerime bayram ettirdin...Dogayi,yasamin guzelligini hissettirdin iliklerimde.
Aman Allahim...o da ne? ilerde...gobekte....su garibanlar...dusmusler gurbet ellere..bekliyorlar sagnak yagmur altinda...Ellerinde semsiye, baslarinda sapka yok...sirti ciplak,ayagi ciplak terlikle...buzusmus soguktan . ...is bekliyor bir lokma ekmege...Birden...sevincim huzne donustu....
icim sizladi derinden..Kizgin sacin ustune dokulen su gibi ciz etti yuregim. Allah askina...! bu nasil kader? bu nasil kismet? bu nasil sans? Dogustan sansli olanlar,olmayanlar,kismeti bol olanlar olmayanlar,kaderine boyun egenler,egmeyenler, fakirler,zenginler,luks icinde yasayanlar,mesru yoldan kolay para kazananlar, kara para aklayanlar,su gibi harcayanlar,calanlar,dolandiranlar,hortumlayanlar...Bu nasil adaletse.?anlamak mumkun degil..Bir tek gercek var bu alemde....her yerde, her sehirde...binlerce, onbinlerce yasiyor insanlar boylesine sefilce.
Pencere...kucucuksun ama....seriyorsun tum dunyayi ciplakligiyle ayaklar altina.
Vurdukca yagmur cama...kut...kut...acimasizca ...boguldum akan gozyaslarima.
Bir bir gecti aklimdan tum pencereler...
Bosa gecen seneler, bitip tukenen omurler....hapishaneler...Bir cana hasret, bir sese hasret dort duvar arasi hucreler....maden ocaginda calisan isciler.....denizaltindaki gemiciler....tuneller...depremler...felaketler...ust uste yigilmis karanlik yerlerde mahsur bekleyenler.....
Pencere....canim pencerem....
iyi ki varsin...!
Hic dusunmemistim yasamin seninle bu kadar guzel, aydinlik,ferah oldugunu. Simdi daha iyi anladim. Huzursun, mutluluksun gonlumuzde..., gunesi,neseyi,sevgiyi konuk edensin evimize.
Ne mutlu.. bir penceresi olanlara...!
Ne mutlu.. gune aydinlik baslayanlara....!
Tum guzelliklere.....guzel olan herseye..
El sallayin gonul pencerenizden,
El sallayin evinizin o kucucuk, muhtesem penceresinden.... !
Sevgiyle kalin.
Guzin AVCI
13.Ocak.2008
Doha-Katar

Hiç yorum yok: