Eğilmez başın çelik gibidir yüreğin bilirim ŞEHİTİM
Ateş çemberinde yanarken bedenin, kanlar içinde gömleğin
Yaşamak varken İNSANCA, bembeyaz düşlere VEDA edişin
Geriye kalan son hatıran virane şehirle kara duman
Bundan gözyaşlarım...
Bir daha..
Görmeyecek gözlerin mevsimlerin güzelliğini
Gelen ilkbaharı açan çiçekleri
Yağacak mis gibi bahar yağmurlarını
AŞK nağmeleri türküleri söylemeyecek dilin
YARinin saçlarını okşamayacak ellerin
Güzellikler süslemeyecek düşlerini
Kalbin çarpmayacak sarılırken sevgiliye
Mutluluğun hazzını almadan hayatın tadını çıkarmadan giderken ebediyete..
Herkes konuşacak ardından talihsiz yazını kara bahtını
Çalınan genç ömrünü bitirilen hayatını
Yürekler yanarken ocaklarda, içilecek üstüne bir bardak soğuk şerbetin
Gönlün yaralı, gülümseyişin yarım, ELVEDA diyemeden özlediklerine
Çıkıyorsun ya zorla...dönüşü olmayan, hiç istemediğin SON yolculuğa..
Karışıyorsun ya masallara..
TEK başına..
Ebedi YALNIZlığa..
Bundan gözyaşlarım...
Güzin Avcı
20.Şubat.2016
TAHRAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder