19 Temmuz 2008 Cumartesi

Tesekkurler facebook

Sayende buldum degerli dostumu

Ulkem adina .. endise icinde..., dehsetle izledigim su Ergenekon olaylari beni derinden etkiliyor.Halkim unutuldu..magdur durumda...copten ekmek yiyor.Ekonomik sorunlar icimizi acitacak boyutlara ulasti..Dis ticaret acigi her gecen gun daha da buyuyor.Coken tarim vatandasima yansiyor.issizlik doruk noktasinda..Genclerimiz perisan..yurt dislarinda ariyor careyi.Her gun elektrige,suya,dogalgaza benzine yagmur gibi yagan zamlar karsisinda maaslar eriyor..Orta direk adiyla anilan memur artik yok...Aclik sinirinin altinda inliyor.Dalga gecer gibi memura,emekliye kasigin ucunda verilen bir lokma zam eline gelmeden ucup gidiyor.Memleketimiz orta cag karanligina suruklenmek, karistilip huzursuz edilmek isteniyor..Anayasa mahkemesinden cikacak son soz bekleniyor.Herkes gergin..herkes endiseli..Kart magdurlari,bosanmalar,kapkaclar,bozulan ruh sagliklari uzakta da olsam korkutuyor beni.
iste tum olumsuzluklari yasarken...duygusalligimin doruk noktada oldugu su son gunlerde....sen beni dunyanin en mutlusu ettin Facebook.Binlerce tesekkurler sana.Yillardir aradigim,en son Balikesir Vali yardimcisiyken izini kaybettigim, degerli dostlarimi, taa ISVICREden...ogullari Ozgur sayesinde buldum... insanlari desifre ediyor diye yargilaniyordun her konusmalarda.Sevgi ve minnetle andigim gercek DOSTumu bana yeniden sundun ya..bundan sonra en buyuk savunucun ben olacagim unutma.
Yillar once...henuz 23 yasimda...
Yeni mezun olmus...idealist..aklina koydugunu yapmak isteyen...doguya hizmet vermek icin yanip tutusan...kararli....gencecik bir ogretmen.
Ailemin butun restine ragmen...pes etmeyerek, bana sadece bir gun bicilerek,"git,gor,1gun sonra doneceksin" telkinleriyle...yanimda ..refakatci ...erkek kardesim Hurriyet'le birlikte...elimde gururum, cebimde onurum ciktim yola.
Kolay olmasin diye ucakla gonderilmemistim...hic gozumu kirpmadan..36 saatlik bir yolculuktan sonra ulasmistim Siirt Kurtalan'a.
Kurtalan lisesi...heyecandan titreyen ayaklar, pembe pembe yanaklar...girdim okula.ilk karsilama cok onemlidir insan hayatinda.Mudurum Mehmet Ceylan..."siz Guzin Caliskan olmalisiniz? hosgeldiniz..sizi bekliyorduk buyuk bir heyecanla" dedi..o sicak karsilama, o gulumseyis guc katti canima...Nerden anladiniz ?dedigimde gunlerdir gelen telgraflardan demisti."Bir gun kalin donun geri "demisti canim annem.Ama ben bir ev icin gereken herseyi bir gunde aldirdim Hurriyet'e..geri donmedim...kararliydim cunku..kardesim dondu gerisin geriye.
Girdim ogretmenler odasina...oturdum..heyecanliyim..benim icin ant icme toreni yapilacak..hosgeldin...hosgeldin sesleri..tek tek toplaniyor Kurtalan lisesinin ogretmenleri...kimi Savci hanimi..kimi hakim hanimi..toplanmis anayurdumun dort bir yanindan insanlar.....kapi acildi....birden ..birden bire... odada bir isik yayildi...sanki gunes girdi iceri..gozlerim kamasti bu guzellik karsisinda...guzel mi guzel bir hatun..tatli bir gulumseme yuzunde...siyah, gur saclari, piril piril parlayan bakislari...yaklasti yanima.."hosgeldin...bana ozledigim Ankara'mizin ruzgarini getirdin" dedi.....Cok etkileyici,spiker gibi bir ses tonu vardi...sevgiyle,sefkatle,sicacik sarildi,candan kucakladi beni...adi Nimet Cobanoglu'ydu bu guzeller guzelinin..o ilk anda...iceri girdigi anda......gorur gormez ...sevmistim onu..O da beni sevmisti..toplanti boyunca sevgiyle bakarak guc verdi bana.basim dik,gogsum gurleye gurleye andimi ictim...toplantidan sonra oturduk..sohbete..evet..Nimet Cobanoglu...Kurtalan Kaymakami Nuri Cobanoglu...ilcenin en ileri gelen isminin esi..Eyvah..dedim icimden.."Guzin ..burasi kurtlar sofrasi...haydi hayirlisi"...!
Canim hocam...guzel dostum...guzel arkadasim...hic unutmadim yillar boyunca...hep adini andim saygiyla...Oyle mutevazi, oyle asil, oyle guzeldi ki.Esinin konumuyla ne bir simarikligini,ne bir saygisizligini asla gormedim.Gorguluydu...sonradan gorme degildi..
gercek asildi..asillik sonradan satin alinmaz bilirsiniz...Kaymakam bey de gordugum gorecegim en durust,en mukemmel bir insandi.Diger savcinin,hakimin evine arabalar,altinlar hediye gelirken, o..birakin buyuk hediyeleri..bir dilim boregi bile asla kabul etmedi..birebir yasadim iclerinde..gordum mutevazi yasantilarini..gordum insan gibi insan olduklarini...garibana, yoksula nasil kucak actiklarini...yardimci olduklarini..Kitaplarinda insan ayrimi yoktu.Nimet hanim mukemmel bir ingilizce ogretmeniydi ..mukemmel bir insan, mukemmel bir anneydi..Ozgur henuz cok kucukdu o zaman...Ya savcinin esi ve hakimin esine ne demeli..biri Fransizca ogretmeni olmami kiskandi..digeri de galiba gencligimi.. :) ugrastilar benimle deli gibi satajerligim boyunca...ilk kez ayrilmisim uzaktayim ailemden..Teror bir taraftan, bu haset,sonradan gorme,zavalli,hazimsiz kadinlar bir taraftan yildirmak,caydirmak,kacirtmak ,istediler...istifa ettirebilmek icin ellerinden geleni yaptilar..tabiii...Nimet hanimla dost olmami da bir ayri kiskandilar..ama yanildilar..Guzin vardi karsilarinda...pes etmedim asla..henuz 23 yasinda....yasamim boyunca hep karsilastim zaten bu tip kiskanc kadinlarla..YILMADIM...hep savastim...onurumla, gururumla dimdik kaldim ayakta.. kazanan da ben oldum...sayilan da, sevilen de ...her zaman ki gibi....))))))TERORun en siddetli zamani...can guvenligi yok zaten...sokaga cikma yasagi uygulaniyor zaman zaman..hergun oldurulen ogretmen,polis,asker ,gazeteci..anlayacaginiz kotu bir donem...."Kurda kusa yem yapmayiz genc ogretmenlerimizi" dedi sagolsun COBANOGLU ailesi..bize adliye lojmanlarindan bir ev tatsis etti...Yani basinda...guvenle...tamamladim.. 2 yil DOGU gorevimi...simsicak iliskiler icinde ..sevgiyle...kardesce...dostca.
Tum albumlerim sizin resimlerinizle dolu Nimet hocam. Her kim gorduyse "bu muhtesem bayan kim ? diye sordular bana.Yureginin guzelligi yuzune oyle guzel yansimisti ki hocam...hic unutmadim o guzel bakan gozleri...o egitici guzel sozleri..cok seyler ogrendim sizlerden...ornekler aldim... gordugum en guzel erdemlerden, faziletlerden...durustlukten...mertlikten.
Unutmadim Fitnat hanim teyzemin portakal recelini..lezzetli yemeklerini..
Unutmadim 2.Eylul de dunyaya gelen Onur bebegi...
Unutmadim bizlere kol kanat geren durusluk abidesi...kaymakam beyimizi...
Unutmadim dogu hizmetimi...ilk gorev yerimi...
Unutmadim...hic unutamadim degerli COBANOGLU ailesini...
Tesekkurler FACEBOOK...
Sayende ...yillar sonra... uzun uzun konustuk can dostumla..telefonda...duydum o..muhtesem...guzel sesi...
Su gurbette...en hassas oldugum donemde...mutlu ettin ya beni.
iyi ki varsin...!

Guzin AVCI
Doha-KATAR
19.7.2008

Hiç yorum yok: