ANAHTAR

sahip cikalim anahtarimiza

Anahtar....anahtar...anahtar...minicik bir demir parcasi...Bu kadar onemli oldugunu hic dusunmemistim insan hayatinda.Dersimi cok iyi aldim...anladim degerini..anladim kiymetini.
Cuma gunu..uc gun once..Marriott otelde yenilen keyifli bir brunche sonrasi donduk evimize.
Aksam ustu Ulkem "Corniche de biraz yuruyelim " dedi.Ne de olsa santiyede calisiyor,denize ozlem duyuyor...indik sahile.. kalabalik oluyor tatil gunu..biraz gonulsuzdum ama neyse...Taner ayrildi bizden..hizli adimlarla,tempolu bir yuruyusle kayboldu gozlerden.
Fotograf cekmeye bayiliyorum ya...hobilerimin basinda geliyor..gun batimi..deniz...super bir manzara...cektim degisik degisik, artistik pozlarini Ulkem'in.Eve donus vakti geldi..Elimi bir attim esofmanimin cebine..Allah..Allah...kapinin anahtari yok.Adim gibi biliyorum, arabada koydum cebime....kafayi yemek icten degil....Hemen arabayi park ettigimiz yere geldik, inerken dusurmus olabilirim diye..saga baktik,sola baktik yok..yok..Anahtar yok oldu..sirra kadem basti sanki..Ulkem gidecek santiyeye..Taner'in ki evde.....benim ki yok cep de.
Hizli adimlarla geldik eve nefes nefese.Gorevli ofiste oturuyordu..." Yedek anahtari alabilir miyim ? " dedim heyecanla..Bir bakti duvarda ki panoya..benim gozlerim de acilmis tabii fal tasi gibi..Butun yedek anahtarlar dizi dizi dizilmis sirayla askida.....sadece ve sadece bizim numaramizin yerin de yeller esiyor..hay aksi...guler misin aglar misin dustugum duruma ?megersem Marin'deymis yedek anahtarimiz..o hatun da tatilde.
Bir asagi, bir yukari indim ciktim merdivenlerden, duramiyorum yerimde..Canim memleketim de olsam heryer cilingirci."ALO" desen hemen yanibasinda alir solugu...Burda boyle bir kultur de yok maalesef...Acik bir pencere olsa tirmanip girecem eve...Kapiyi zorladim biraz...ilk kez gordum ne de saglam oldugunu..Kirmaya kalksam kemiklerim kirilir :)...ona yine de birsey olmaz.Caresizlik icinde acamadigim kapima boynum bukuk, mahsun mahsun , uzun uzun baktim.." acil susam acil" dedim sessizce, egildim kulagina, fisildadim..."seni seviyorum ACIL ACIL ne olur,Taner gelmeden "diye. kapinin gozbebegine dokundum sevgiyle..acilmadi nafile.
Olacakla olecege care bulunmazmis...Kaldik kapida..indim asagiya caresiz...Oturduk girise, gomulduk koltugun icine..Ulkem dua ediyor "arabadan ciksin , simdi arkadaslarim gelecek " diye.
Dusundum...dusundum...dusundukce uzuldum...neler neler geldi gecti aklimdan...neler neler gecti hayalimden.
Ne kotuymus kapinin disinda kalmak, ne de zormus canin evine girememek...Acilmasini bekledigim bir KAPIM var Allahima bin sukurler olsun..ya olmayanlar ne yapsin ? dedim...dusundukce icim acidi.
Yuce Rabbim hic kimseyi ac,susuz, acikta birakmasin..Herkesin kira da olsa, sahibi de olsa basini sokabilecegi bir yuvasi , kapisini acacagi bir EVi olsun..Bir goz oda da olsa yeter ki ona ait olsun.Dusundukce kendimi kotu hissettim..Bogazima birseyler dugumlendi, aglamamak icin zor tuttum kendimi...ilk aklima gelen de sokak cocuklari oldu.
Sokak cocuklari...evinden, yuvasindan uzakta, anadan, babadan yoksun, sicak bir corbadan, sevgiden, ilgiden, sefkatten, egitimden uzak zavalli cocuklar..Ne ustte var, ne de cep de..Mechule suruklenen, karanliklar da esrarin,eroinin, balinin pencesinde.. tacizin kucagindaki caresiz cocuklar...yasamlarinda ne kapisini acacaklari bir anahtarlari, ne de kapisindan iceri girecekleri bir yuvalari var.Adi ustunde sokak cocuklari.
Mal canin yongasidir derler ya....Deprem de, sel de, yangin da...evini,esyasini,sevdigini, herseyini bir anda kaybeden insanlar....Binbir guclukle kurmustur aile duzenini..Bir ev neler istemez ki..? Zengin-fakir ayirimi yapmayan, yerle bir eden deprem....Avucunun ortasindan kayip giden nice canlar, gozunun onunde yok olan kazanclar..Kapisini acacagi bir evinin yok olmasi,sokaklarda perisan olmasi ne kadar da uzucu.
Secim zamani, OY amacli ..herseye goz yuman politikacilar......imari,projesi olmayan kacak insaatlar..Oyu aldiktan sonra kara kis, kar,yagmur demeden, canlari disleriyle yaptiklari evlerinin, gozleri onunde, cigliklar,feryatlar arasinda dozerlerle yerle bir edilmesi...Gozumun onunde canlandi tum sahneler...yerlerde camurlarda suruklenenler...catilarda intihara tesebbus edenler...tum ..tum...bu cabalar, bu haykirislar, basini sokacagi yuva icin degil mi?
Sevgiyle evlenen ciftleri...zamanla yok olan saygiyi,sevgisizligi..degistirilen kapi kilitlerini...
Kirasini odeyemeyen yoksul aileleri....odeme yapamayan ogrencileri...
Eve donuste kapinin onunde esyasini bulan nice insanlari ...dusundum kisa surede....kimbilir daha neler vardir..yazmakla biter mi ?

Kimimiz vardir....sansli mi SANSLI
guzel yazilmistir ALIN YAZISI...
kimisi de sansizdir.. ne yazik ki
bu da ...maalesef ..BAHTI KARALI...!

Guzel olsun tum yasantimiz.....guzel yasasin insanlarimiz..
SAHiP cikalim anahtarimiza...kaybedince anliyoruz bazi seylerin degerini.
Gunumuz de..imam nihahi serbest oldu beylere...tazminat hakki da verildi gelecek cocuklara,eslere....bu demektir ki ZiNAnin suc olmaktan ciktigi bir ulkede ....ANAHTAR daha da buyuk rol oynayacaktir gelecek de...
Gozlerinizi iyi acin sevgili bayanlar..
Kayip gitmesin ellerinizden...kaybetmeyin ne kapinizin anahtarini, ne de yuvanizin sicakligini....!

Haa...anahtar ne mi oldu ?
Anahtar arabanin icinden bulundu :)

Sevgiyle kalin.

Guzin AVCI
16.mart.2009
Doha-Katar