12 Mayıs 2017 Cuma

merhaba derken güne..

Gece boyunca döndüm durdum değirmen taşı gibi
Ay yoruldu kirpiklerim yorulmadı kenetlenmedi birbirine
Gittim keyifle mazideki gençlik günlerime koşa koşa
Ana kucağına baba ocağına çocukluğuma o muhteşem gençliğime
Bir bahçe kurdum yeniden gönlüme göre
Topladım sevdiklerimi kalbimin bu güzel bahçesinde
Süsledim renk renk çiçeklerle
SEVGİ serptim üstlerine her zamanki gibi
Kiraz topladım kırmızısı beyazı sundum ellerimle
Karpuz kestim dilim dilim
Şeftalinin suları akarken üstümüze
Güldük sebepsiz saatlerce
Böğürtlenin ekşiliği
Yansırken limoni yüzümüzde
Herkes mutlu herkes keyifli herkes huzurlu
Gönlümün bahçesinde müzik coşmuş dans ediyor notalar
Doğa hayran kuşlar şaşkın karıncalar dört köşe
Ne de doğru  söylemiş Peyami Safa..
" zaman insanları değil armutları olgunlaştırır.." diye..
Kalbim hep çocuk kaldı..
Hiç büyümedi..
Tatlı bir heves heyecan hep içimde
Nereye gidersem gölgem gibi gelir benimle
Pozitif düşünceler sarar benliğimi
Pembe hayaller kurarım inanılmaz güzellikte
Bu hayallerdir zaten beni ayakta tutan
Gurbetlerde enerjimi hiç tüketmeyen hayata sımsıkı bağlayan
Aklım firarda olsa da, gezse de şehir şehir..
Güzellik iyilikle sarmaş dolaş olmuş içimde..
Demir attığım limanda ruhum huzurlu..
Gönül bahçemdekiler mutlu..:))))
Doğuştan beri ben böyleyim işte..
Geçirdim yine bu gece..
Süzgeçten tek tek üşenmeden sevdiklerimi..
Yüzüme yayıldı sımsıcacık tatlı bir gülümseme..
Zor da olsa...geç de olsa..
Teslim oldum uykuya..
Gecenin karanlığına..

Güzin AVCI
12.mayıs.2017
KUVEYT





Hiç yorum yok: