ANKARA KARLAR ALTINDA

Cocuklugumu yasadim cilginca

Gece boyunca birkac kez baktim disariya.Hic dinmeden yagdi kar sabaha kadar.
Bembeyaz simdi her yer. Eski gunlerimi hatırlatan guzellikte. insanin icini isitiyor baktikca beyaza. Huzur veriyor ruhlara.
Erkenden kalktim. Giyindim kara karsi korumali. indim asagi. Kimseler yok benden baska.Bugun cumartesi.Herkes derin uykuda. Yaa..yatilir mi bu havada ? Tutku dolu bir ciglik attim kara dokununca.
Cocuklugum geldi aklima.Birden gittim eski gunlere.Gecmisten miras kaldi bana.Ne zaman kar yagsa icimdeki cocuksu yuregim cikiyor sahneye.Durduramiyorum onu nedense.Oylesine donuyor ki kucuklugune, oylesine donuyor ki ilkokul,ortaokul gunlerine.
Sonsuz bir keyif aliyorum karla oynamaktan.Ben onde, kuzenlerim arkada, siralanirdik arka arkaya.Erkenden kalkar kova kova su dokerdim buz tutsun diye.Eregli'nin KISI benzemez baska sehirlere.Ayaz mi ayaz olurdu,vururdu iliklerimizden.Gonlumun istedigi gibi tuttururdum buzlari jilet gibi..Hep vardi ruhumda riderlik vasfi.Ben cilgin kayardim olumune bazen de ciplak ayakla..Digerleri gelirdi arkamdan duse kalka,bagira cagira sevincle.
Hey gidi gunler hey ...!!!!
Cok seyler goturdun bizden zamanla..
ama bak COCUKSU YUREGiMiZ hala yasiyor ilk gunku haliyle.
Kucuk bebegim,canim benim karlar altinda.Gorunmuyor edepli bir kiz gibi hicbir yeri.Temizledim piril piril bir guzelce.Sarkitlar sarkmis eski gunlerdeki gibi uzun uzun.Kopardim onlari ozenle,sevdim sessizce.Oyle bir yere koymusum ki ben de tam da iki apartman arasi bosluga.Ben temizledikce cilgin tipi ,savurdu cam agaclarindaki kar tanelerini.Burasi yuksek, sehirden daha soguk,lodos daha kuvvetli esiyor nedense.
Parmaklarimin ucu basladi soguktan uyusmaya.Yine de tamamladim operasyonu basariyla nese icinde..
Buyuk bir mutlulukla.. bembeyaz kardan, gule oynaya yaptim bir KARdan ADAM.
Oyle de guzel ki kar.Yapisiyor zamk gibi birbirine.
Bastim bagrima,optum yanaklarindan,aldim geldim kardan adamimi evime.Oturttum tepsinin icine " hosgeldin evimize...! " dedim sevgiyle.Ulkem..sevgili yegenim uyuyor icerde.Goturuyum,dayayim burnunun dibine dedim,vazgectim sonra.
Siyah zeytinden gozlerini, havuctan burnunu, kirmizi biberden gulumseyen dudaklarini yaptim.Paltosunun gomleklerini bezelye tanesi ile susledim.Kelli felli bir adam oldu :) Bir sopasi, bir de saclari eksik. Saclarinin yerine de dere otunu koydum.Sopasi da sevdigim kalemim oldu :)
Ozenle yerlestirdim buzdolabina, et reyonuna.
"iLK KAR" bu..ilkler ayricaliklidir,unutulmaz yillar gecse de.
Her seferinde, her actigimda dolabimin kapisini gulumseyen bir KARDAN ADAM olacak karsimda, terepi gibi.
Mutlulugu...cocuklugu...yasadim yeniden gonlumce.
Neye cok sevindim biliyor musunuz ?
" icimdeki cocugun hic olmedigine.! "
isterdim ki tum sevdiklerim de yanimda olsaydi...i
isterdim ki kara ASIK olanlar da yasasaydi bu tatli duygulari.
Ozellikle de ANKARA'da okuyanlar,cocuklugu Ankara'da gecenler, karin tadini bilenler.
Kucak dolusu KAR gonderiyorum dost bildiklerime deste deste bembeyaz gul gibi.
KISA MERHABA diyoruz sevgilerimle.
Opuyorum hepinizi ozlemle.

Guzin AVCI
11.12.2010
ANKARA