Dün bu zamanlar inanılmaz gökgürültülü, sağnak bir yağmur vardı Ankara'da.Şimşekler dev spotlar gibi aydınlatıyordu evin içini.
Hiçbirşeyden korkmam ben korkarım şimşekten bir de bomba gibi patlayan yıldırım düşmesinden.Sabaha kadar yağdı yağmur nisan yağmurlarını aratmaksızın.
Blog sayfam benim günlüğüm oldu.Çocuğum gibi.
Bazen üzüyorum onu sitemli,kahırlı yazılarımdan dolayı.
Amaaa...bugün mutluyum günlük...Sana güzel haberler yazacağım keyifle.
Gülay ablamın RANDEVU günüydü bugün.
--"Nur hocam görecek, bakalım ne diyecek ? " heyecanı vardı herkeste.
Telefonlar susmadı ardı ardına.
--" ne oldu ? doktor bey ne dedi? söyle Allah aşkına ? "
kapattım telefonu sonunda.
Nur yüzlü hocam geldi.Ameliyattan çıkmıştı bir iki saat önce.Allah kolaylık versin hepsine.Ne kadar zor bir meslek ? bir o kadar da kutsal...saygım sonsuz her birine.
Gülay ablamı inceledi,koridorda yürüttü sakince,fiziksel kontrolünü yaptı.
Sevgi ve güven veren yumuşak ses tonuyla:
--" Maşallah..iyisin , bol bol yürüyüş yap artık..en az 25 dk " dedi.
Gönüllerimize su serpildi.Tüm yorgunluklar gitti az da olsa üstümüzden.
Çok şükür yüce Rabbime...bugünleri bağışladığı için bizlere.
Mutlulukla döndük evimize.
sevgiler hepinize.
Güzin AVCI
25.Temmuz.2011
ANKARA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder