Selanik’te..

 Selanik’te..

ATA’mın doğduğu eve girerken daha..

Yüreğimde koca bir aşk, gözlerimde hüzün..

İnanılmaz duygulandım, bir yumruk düğümlendi sanki boğazıma..

Her köşede,her merdiven basamağında..

Sarı saçlı mavi gözlü çocukluğu geldi aklıma..

Mutlu,huzurlu bir evin kokusu sardı benliğimi..

İlerledim incitmeden bastığı yerleri, yavaşça girdim odasına..

Birden bire..ATA’mı görünce karşımda..

Gözgöze geldik..öyle bir baktı ki bana yaşıyormuşcasına..

İçime işledi o masmavi, sevgi dolu, ışık saçan gözleri..

Gözyaşlarım sel oldu, ağladım hıçkıra hıçkıra..

ATA’ma yapılan hakaretlerin UTANCI mıydı böylesine beni ağlatan..?

Minnet,şükran,saygı mıydı beni gözyaşlarına boğan..?

Geç ziyaret etmenin ayıbı mıydı böyle içimi yakan..?

42 yıl önce kaybettiğim BABAma ne de çok benziyordu..

Hasret, özlem miydi canımı acıtan..?

Uzattım elimi , öpmek istedim saygıyla ellerini, hissetmek istedim sıcaklığını,varlığını..

Seve seve bizim için harcadığı gençliğini, hayatını ,canını..

TEŞEKKÜR ederiz ATA’m..

Milyon kez TEŞEKKÜR ederiz.. 🙏❤️

Güzin Avcı 

7.Temmuz.2022

SELANİK