Evdeydik uzun süre..muhabbet ettik bol bol..Öğrencilik yıllarımızı anlattık birbirimize..unutulmayanları.. bizlerde iz bırakanları.
Akşama doğru çıktık dışarı.Karşıyaka sahilinde, denize sıfır lokantada yedik yemeğimizi.GÖZLERİME İNANAMADIM. Bir tek bizim masamızda içki yoktu. Rakı-şarap-bira..kızlı erkekli, yaşlısı genci..tokuşturuyordu kadehleri.
11 ayın sultanı..RAMAZAN..ayların en kutsalı..en güzeli..utandım Rabbimdem..özür diledim hepsinin adına. "Günah..bu kadar da olmaz ki.." dedim yüksek sesle.Her koyun kendi bacağından asılır ama olmuyor böyle ulu orta.Üzüldüm güzel İZMİR halkı adına.
Manzara güzeldi..Ay ışığı..yakamoz..vuruyordu ayna gibi denizin yüzüne..
İnanılmaz benziyordu KATAR'ın ilk hallerine.Şimdi eski Katar'dan eser kalmadı tabii..kısa sürede dikilen devasa kulelerle muhteşem bir görüntü içinde.En çok gecesini severdim ben.Zengin ülkeydi.Işıl ışıldı her yer.Petrolün yanı sıra bitmek bilmeyen doğal gazı vardı nasıl olsa.Yanıyordu elektrikler sabaha kadar doyasıya.
Lokantadan kalktık Özsüt'te aldık nefesi..
yenilen pasta,kazandibi,dondurma..ağızlara layık lezzette.Yedik afiyetle.
Sıra geldi yürüyüşe.. sohbet ederek yürüdük sahil boyu uzun süre keyifle.
Bizi ısrarla yolcu etmek için bekleyen cici damat ve geline teşekkür ettik tüm içtenliğimizle. ÜLKEM-ÖZGÜR Sağolun çocuklar.Allah mesut etsin, hep gülün daima.
El salladık sevgiyle.. kalın sağlıkla..yeniden görüşmek dileğiyle.
Saat gecenin 24.00 ü...Ulusoy...en beğendiğim firmaydı bir zamanlar.
Hareket etmesiyle başkadı işkence. Gözümü kırpmadan indim Söğütözü'ne.
Kalbim kuşlar gibi çırpındı evimizin önünden geçerken.
İnsanın evi...bambaşkadır yeri.
Denizimiz yok amaa....olsun...
SEVİYORUM ben BAŞKENT'imi...!!!
Güzin AVCI
8.Ağustos.2011
ANKARA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder