Dün bir bulantıyla uyandım ezan vakti.
Nasıl bir sancı?
İnce çizgi üzerinde gittim geldim saatlerce.
Kapıldım umutsuzluğa.
Hayallerim sıkıştı kaldı midemle beynim arasında.
Yitirdi anlamını umut dolu yarınlarım.
Bir bir söndü içimdeki umut ışıkları endişeyle.Geçmedi zaman.
Oysa bugün sabahın ilk ışıkları dolarken odama,yeni bir güne uyandım mutlulukla.
Aşkın gizemli bahçesine yağan inci tanesi gibiydi KAR.
Çocuksu tarifi imkansız bir sevinç kapladı yüreğimi.
--"Merhaba" dedim gülümseyerek yeniden doğmuşcasına.
Müthiş beyaza baktım hayranlıkla.Öyle güzeldi ki..
Sorguladım kendimi.
Hayat çok kısa.
Çıkarmak varken keyfini hayatın biz ne yapıyoruz dert ediniyoruz herbir şeyi.
NEFES ALMAK gibisi var mı ÖZGÜRCE ?
O halde tutun hayata sımsıkı..sarıl tüm gücünle...!
Güzin Avcı
11.0cak.2012
ANKARA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder