Kursun saplanmışcasına bir sızısın yüreğimde
UNUT diyorum bazen isyan edercesine
Esiri olmuşum bir kere o kara gözlerinin
Nereye gitsem geliyor peşimden
Unutmuyor beynim
Avunmuyor gönlüm
tam üstünde yüreğimin
alev elev yanan bir ateş var
ÖZLÜYORUM
Nefesini hissediyorum tenimde
Yokluğunla kayboluyorum
karanlık gecelerde
Açık penceremden giren rüzgar
alıp götürüyor ümitlerimi
solan ışıklarla birlikte
HÜZÜN dostum olmuş
hep yanıbaşımda
sarılıyor sımsıkı
Bırakmıyor yakamı
Öyle bir sevda ki bu
Ölümüne...!
Güzin Avcı
27.Mart.2012
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder