Hep derim ya..
--" Sağlığın olsun yerinde..nefes al özgürce..!"
Hayat herkese gülmüyor ne yazık ki.Engellilerimiz çok fazla.
Yüce Rabbimin takdiri.Yapabileceğimiz tekşey yardım etmek elimizden geldiğince.
Pırıl pırıl çocuklar gençler var engelli.
Gözyaşları süzülür yanaklarından sessizce top oynayanlara bakarken..burkulur masum kücücük yürekleri, okuluna koşarak giden yaşıtlarını izlerken.Çaresizdir.
O ister miydi böyle bir kaderi?
o ister miydi yere çivilenmeyi?
kederleri,sevinçleri yaşarlar içlerinde gizli gizli.
Hüzünleri yüzlerinden okunur,gözlerinin içine bakarken karışır duygularımız birbirine.Sessiz seyirciler gibiyizdir nedense.
Duyarsızlaşıyoruz gün geçtikce.
Oysa bir içten sıcacık gülümseme,tatlı bir ses tonu,bir dokunuş içtenlikle..ne kadar da yüreklendirir, güç verir onlara.
Engelli bedenleri UMUTLA bakar yarınlara.
Onlar sağlıklarına kavuşacakları günü bekliyorlar sabırla hasretle..tıpkı bir sevgiliyi beklercesine özlemle.
NEFESİMİZ yettiği sürece yardım edelim,değer verelim engelli kardeşlerimize.
Gözlerindeki hüzün yok olsun..gözbebeklerindeki o masum pırıltı dönüşsün sevince.
Uzatalım ellerimizi...hiçbirşey yapmasak bile gösterelim sevgimizi..!
Güzin Avcı
11.1.2012
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder