Dökülüyor toprağa, sonbahar yaprakları gibi dalından zorla koparılarak Mehmetim.. Onlar henüz çocuk..ömürlerinin baharında.. Bir daha görmeyecekler güneşi..gülmeyecek gül yüzleri..ışıl ışıl parlamayacak gözleri..hiç arabaları olmayacak..hiç atmayacak heyecanla DELİKANLI yürekleri..hiç tatmayacaklar aşkı sevgiyi,heyecanı..ışığa hasret,yaşama özlem, çürüyecek kara toprakta taze bedenleri.. Yatarım..kaçar uykum.. Karmaşık duygular yumruk olur düğümlenir bogazıma..Büyür icimdeki acı...Canlanır hayalleri gözlerimin önünde..Ben hep bu yaştaki gençleri okuttum senelerce zevkle..Ezer beni böylesine GENÇ ölüm.. Mahcup olurum...utanırım ATAM'dan SEHİTLERİMİZden.. SUCLUYUZ...Göz göre göre calıyoruz GENC HAYATLARINI ellerinden.. Ankara'nın göbeginde, ATAM'ın meclisinde eskiyaları daglarda kucaklayanları barındırıyoruz hala aramızda..bu hainleri hala besliyoruz koynumuzda...!!! Güzin Avcı 6.Eylül.2012 Ankara